Αν και στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, φαίνεται ότι στην περίπτωση του Δήμου Διονύσου αυτό δεν ισχύει…
Εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα, ταλανίζει το Δήμο η έκπτωση, σε δύο μάλιστα… δόσεις, ενός σημαντικού αριθμού δημοτικών και τοπικών συμβούλων, προερχόμενων κυρίως από την πλειοψηφία, λόγω οφειλών τους προς τον Δήμο.
Κάποιοι μάλιστα έχασαν όχι μόνο την ιδιότητα του συμβούλου αλλά και του αντιδημάρχου.
Τελικά μαθαίνουμε ότι οι μισοί επιστρέφουν πίσω, καθώς κέρδισαν προσωρινά την ένσταση που υπέβαλαν κατά της απόφασης έκπτωσής τους, μέχρι αυτή να εκδικαστεί επί της ουσίας.
Παράλληλα, στη θέση των δημοτικών συμβούλων που εξέπεσαν μεταγενέστερα, δηλαδή στη δεύτερη φάση, ορκίζονται άλλοι επιλαχόντες…
Επισημαίνουμε εδώ ότι λόγω της άρνησης από επιλαχόντες να ορκιστούν δημοτικοί σύμβουλοι, έπρεπε να αναζητηθούν άλλοι «εθελοντές», οι οποίοι αναγκαστικά αντλήθηκαν από το… κάτω «ράφι» της εκλογικής λίστας, έχοντας λάβει πολύ λιγότερες ψήφους στις εκλογές!
Οι οποίοι κι αυτοί, με τη σειρά τους, πολύ σύντομα θα απομακρυνθούν, καθώς εκκρεμούν οι ενστάσεις των έκπτωτων συμβούλων της δεύτερης φουρνιάς. Οι οποίοι πιθανότατα θα δικαιωθούν κι αυτοί, έστω και προσωρινά…
Μιλάμε δηλαδή για ένα απίστευτο μπάχαλο.
Είναι προφανές ότι η δήμαρχος Διονύσου αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρόβλημα διοίκησης, εν μέσω μάλιστα οξυμένων προβλημάτων που απαιτούν πολλή δουλειά, καθώς αν εξαιρέσουμε 3 με 4 φιλικά προσκείμενα στελέχη που έχουν καταλάβει θέσεις αντιδημάρχων, φαίνεται ότι δεν διαθέτει «δεξαμενή» στελεχών από όπου θα μπορούσε να αντλήσει πρόσθετη διοικητική βοήθεια.
Το ακόμη χειρότερο, είναι ότι στην παράταξη της πλειοψηφίας δεν υπάρχει όχι μόνο ομοιογένεια αλλά ούτε και συναντίληψη. Για ομοψυχία, ούτε λόγος…
Εκπεσόντες και μη σύμβουλοι, εμμέσως πλην σαφώς χρεώνουν στη δήμαρχο την «περιπέτεια» της έκπτωσης συμβούλων, επισημαίνοντας ότι η ίδια θα μπορούσε να την έχει αποτρέψει ή, έστω, να καθυστερήσει την εφαρμογή των κυρώσεων σε σχέση με τις οφειλές αιρετών -όπως τουλάχιστον οι ίδιοι υποστηρίζουν- καθώς κάτι ανάλογο είχε συμβεί και στο παρελθόν…
Κάποιοι προχωρούν και ένα βήμα παρακάτω, καθώς υπονοούν ότι η δήμαρχος εργαλειοποίησε το ζήτημα των χρεών, για να ξεφορτωθεί στελέχη τα οποία λειτουργούσαν κριτικά προς τη δημοτική αρχή.
Υπάρχει όμως κι άλλη μία αρνητική συνέπεια που μας αφορά όλους.
Με αυτές τις εκπτώσεις συμβούλων τελικά καταλήγουμε να έχουμε «υποκατάσταση της λαϊκής εντολής», όπως μου ανέφερε χαρακτηριστικά πρώην δήμαρχος με πολύ μεγάλη εμπειρία.
Μετά απ’ όλα αυτά, το συμπέρασμα είναι προφανές: Ο Δήμος Διονύσου με αυτό το «φύγε εσύ, έλα εσύ» συμβούλων θυμίζει περισσότερο Κέντρο διερχομένων, παρά σοβαρό οργανισμό τοπικής αυτοδιοίκησης.
Το κράτος στην περίπτωση του Δήμου Διονύσου δεν μπόρεσε να προβλέψει αυτή τη θεσμική εκτροπή.
Η οποία εξελίσσεται σε κωμωδία, ή κατ’ άλλους σε τραγωδία…
Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν η κεντρική διοίκηση προετοιμάζει κάποιου είδους θεσμική παρέμβαση – «θεραπεία», προκειμένου να σταματήσει αυτό το θέατρο του παραλόγου, με… ακριβό μάλιστα εισιτήριο για όλους τους δημότες του Δήμου Διονύσου…
Π.Π.