Ο Γιώργος Κομνηνάκης γράφει για τους 15χρονους ηθοποιούς της παράστασης “Croque Madame”

Πρόσφατα παρακολούθησα την παράσταση “Croque Madame”, από την θεατρική ομάδα 12 παρά θέατρο του Γυμνασίου της Άνοιξης.

Πρώτον: Τα παιδιά γουστάρανε, και γουστάρανε τρελά. 15 έφηβοι συνυπήρξαν στις πρόβες για μήνες, κοίταξε, ακούμπησε, μύρισε και μίλησε ο ένας στον άλλον. Το υψηλό επίπεδο της απόδοσης φανερώνει την πολλή και καλή δουλειά.

Άξιος καθοδηγητής τους ο Μιχάλης Τιτοπουλος, σκηνοθέτης τους αλλά και ακριβώς στην ίδια θέση με αυτούς πριν 20 χρόνια, μαθητής Γυμνασίου ήρθε στην τότε θεατρική ομάδα. Και μετά η αφοσίωση. Και μετά η Σχολή, το Εθνικό. Και μετά, μια άλλη ζωή, στο πνεύμα και στο συναίσθημα κοινωνός από μεγάλα έργα που διάβασε και τον διαμόρφωσαν.

Αυτό που συμβαίνει σε αυτά τα παιδιά τώρα, ούτε που το υποψιάζονται. Χαίρονται ατέλειωτα, ψυχαγωγούνται και κοινωνικοποιουνται. Μαθαίνουν με τον ιδρώτα τους ότι με τη δουλειά βελτιώνεσαι. Μαθαίνουν το πνεύμα της ομάδας, δεν έχει Κεχαγιαδες σε σύνολα των 15 ατόμων. Μαθαίνουν παίζοντας. Σενάριο ονειρικό και ονειρεμένο. Βουτάνε στην τέχνη, και όταν βουτήξεις βγαίνεις θέλεις δεν θέλεις άλλος.

Πίσω τους, ένα ζηλευτό supporting cast, οι γονείς τους. Πολλή προσωπική δουλειά, σε κάθε τομέα. Από την επιλογή σωστού επαγγελματία όπου χρειάζεται, φώτα, σκηνικά, ατέλειωτη αναφορά. Και παρουσία. Εκεί. Δίπλα. Στήριξη. Έγνοια. Αποδοχή του παιδιού τους. Πολύωρη απουσία από το σπίτι, ψάξιμο συνεχές για την μικρή λεπτομέρεια. Η παραγωγή τέλεια. Καμία φτηνια, καμία προχειρότητα. Και μια χαρούμενη, βαθιά αγκαλιά πριν καν ο κάθε μικρός ηθοποιός την ζητήσει. Ως καύσιμο. Ως απεριτιφ.

Σάς αγαπάμε. Συνεχίστε να αγαπιεστε και να δραστηριοποιηστε, και μεις καλεσμένοι σας θα σας χειροκροτάμε, θα σας καμαρώνουμε και θα γουστάρουμε.

Γιατί, για αυτό είναι η ζωή.

*Ο Γ.Κομνηνάκης εκτός από κάτοικος Άνοιξης είναι δημοσιογράφος, μεσίτης, μέλος θεατρικών ομάδων και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος.