Ο οικονομολόγος / επιχειρηματίας και Δημότης Διονύσου Απόστολος Βλάχος, υποψήφιος Ευρωβουλευτής

Υποψήφιος Ευρωβουλευτής με τους “Δημοκράτες” του Ανδρέα Λοβέρδου θα είναι ο δημότης Διονύσου και κάτοικος Άνοιξης Απόστολος Βλάχος. Αναδημοσιεύουμε τη συνέντευξη που παραχώρησε στο site taprosopa.gr (πατήστε ΕΔΩ για να μεταφερθείτε στην ιστοσελίδα) στην οποία εξηγεί, μεταξύ άλλων, γιατί αποφάσισε να θέσει υποψηφιότητα στις Ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου.

Απόστολος Βλάχος (Υπ. Ευρωβουλευτής με ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ): «Θέλω να εκπροσωπήσω τις πολύπαθες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις αλλά και τους εργαζομένους τους»

Συνέντευξη στα «Π» παραχώρησε ο Οικονομολόγος και Επιχειρηματίας Απόστολος Βλάχος, ο οποίος είναι Υποψήφιος Ευρωβουλευτής με το κόμμα ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ του Ανδρέα Λοβέρδου. Ως άνθρωπος της αγοράς, πιστεύει ότι «η πολιτική για να έχει αποτέλεσμα, πρέπει να είναι βιωματική». Ο στόχος του, εφόσον εκλεγεί, είναι να εκπροσωπήσει τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες αν και αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, απασχολώντας πάνω από 3 με 3,5 εκατομμύρια εργαζόμενους, ο ίδιος θεωρεί ότι σήμερα δεν εκφράζονται από το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Ο κ.Βλάχος, σε ερώτημα για το ζήτημα της φορολόγησης, απαντάει ότι πρέπει να υπάρξει ενθάρρυνση των ΜμΕ προκειμένου να μπορέσουν να μεγεθυνθούν και να αποκτήσουν πραγματικά και επαρκή κέρδη, καθώς έτσι θα μπορέσουν να παρέχουν επιπλέον αποδοχές στους εργαζομένους τους, με την προϋπόθεση ότι δεν θα επιβαρυνθούν με επιπλέον ασφαλιστικές εισφορές.

– Ποιοι είναι οι λόγοι που σας ώθησαν να θέσετε υποψηφιότητα στις Ευρωεκλογές;

Για να εκπροσωπήσω ξεκάθαρα τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις και τους εργαζομένους τους. Προέρχομαι από το χώρο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Είναι ένας ιδιαίτερα πολύπαθος χώρος κυρίως για δύο λόγους. Κατά πρώτον, οποιαδήποτε οικονομική κρίση πρώτα χτυπάει τους μικρομεσαίους. Και κατά δεύτερον, κατά την εκτίμησή μου, οι μικρομεσαίοι δεν έχουν πολιτική έκφραση. Κανένας πραγματικά από το υπάρχον πολιτικό σύστημα δεν απευθύνεται άμεσα στους μικρομεσαίους. Τους αντιμετωπίζουν σαν μία από τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες, αγνοώντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ΜμΕ.

Δεν είναι όλες ίδιες, δεν έχουν όλες τις ίδιες ανάγκες, αλλά αν το σκεφτείτε αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της μεσαίας τάξης και της ελληνικής οικογένειας, καθώς χάρη στις ΜμΕ, απασχολούνται και ζούν πάνω από 3 με 3,5 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ελλάδα.

«Ο Ανδρέας Λοβέρδος κράτησε όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης μία από τις πιο σταθερές και αξιοπρεπείς θέσεις ως πολιτικός»

– Συμμετέχετε στο ευρωψηφοδέλτιο ενός νέου πολιτικού σχηματισμού, του κόμματος «ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ» με επικεφαλής τον Ανδρέα Λοβέρδο. Ποιο είναι το νέο που πρεσβεύετε σε σχέση με τα υφιστάμενα κόμματα;

Αρχικά δεν μπορώ να μην επισημάνω την παρουσία του Ανδρέα Λοβέρδου στο τιμόνι αυτού του πολιτικού σχηματισμού. Ένας άνθρωπος ο οποίος κράτησε όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης μία από τις πιο σταθερές και αξιοπρεπείς θέσεις ως πολιτικός, σεβάστηκε τους θεσμούς, σεβάστηκε την ιδεολογία του και είχε το σθένος και τη δύναμη να δημιουργήσει ένα νέο κόμμα απ’ το μηδέν.

Από εκεί και πέρα, οι ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ επιχειρούμε να φέρουμε κάτι που μοιάζει να έχει χαθεί από την πολιτική σκηνή: την κοινή λογική ως στοιχείο που θα διαμορφώσει μια ρεαλιστική ατζέντα με προτάσεις που θα βελτιώσουν την καθημερινότητα των συμπολιτών μας.

Είμαστε ένα κόμμα αποτελούμενο από ανθρώπους της πραγματικής οικονομίας, των επιστημών, του πολιτισμού. Μοναδικό μας μέλημα είναι η εποικοδομητική κριτική στα κακώς κείμενα, με ουσιώδεις αντιπροτάσεις προερχόμενες από την εμπειρία του καθενός. Άλλωστε η πολιτική πρέπει να είναι βιωματική, για να έχει αποτέλεσμα.

«Η ακρίβεια οφείλεται κυρίως στις χρόνιες ελληνικές παθογένειες: στην έλλειψη επενδύσεων σε κρίσιμες υποδομές, στο υψηλό κόστος λειτουργίας των μικρών επιχειρήσεων και τον οικονομικό επεκτατισμό των μεγάλων, ο οποίος στρεβλώνει τον ανταγωνισμό»

– Κατά γενική ομολογία η ακρίβεια είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα για τους Έλληνες πολίτες. Με ποιο τρόπο πιστεύετε ότι μπορεί να καταπολεμηθεί για να υπάρξει αποτέλεσμα, ετοιμάζετε κάποιες προτάσεις;

Πράγματι μιλάμε για ένα πρόβλημα που γιγαντώθηκε από την πανδημία, τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο και την κλιματική κρίση, αλλά – κακά τα ψέματα – οφείλεται στις χρόνιες ελληνικές παθογένειες: στην έλλειψη επενδύσεων σε κρίσιμες υποδομές, στο υψηλό κόστος λειτουργίας των μικρών επιχειρήσεων και τον οικονομικό «επεκτατισμός» των μεγάλων, ο οποίος στρεβλώνει τον ανταγωνισμό.

Ως ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ έχουμε ήδη διαμορφώσει ένα πλαίσιο προτάσεων που περιλαμβάνει ουσιαστικούς ελέγχους στην αγορά, θεσμική αναβάθμιση και συνεργασία των εποπτικών οργάνων, ενίσχυση του υγιούς ανταγωνισμού με μέτρα προστασίας των μικρομεσαίων παραγωγών στις αλυσίδες supermarket, παροχή οικονομικών κινήτρων για αυξήσεις μισθών από τους εργοδότες, μείωση του μεταφορικού κόστους για τα φορτηγά ιδιωτικής και δημόσιας χρήσης, επιδοτήσεις στέγασης και οικονομική στήριξη των νέων ζευγαριών με παιδιά.

«Πρέπει να αντιληφθούν οι ίδιοι οι μικροί και οι μεσαίοι ότι έχουν μια κοινωνική ευθύνη, ένα κοινωνικό ρόλο»

– Είστε οικονομολόγος και άνθρωπος της αγοράς, συνεπώς γνωρίζετε από πρώτο χέρι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Μικρές Επιχειρήσεις και οι Ελεύθεροι Επαγγελματίες στο σημερινό δύσκολο οικονομικό περιβάλλον. Ποιες είναι οι παρεμβάσεις που πρέπει κατά την άποψή σας να γίνουν σε θεσμικό και πολιτικό επίπεδο, προκειμένου να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητά τους;

Θα πρέπει κανείς να σκεφτεί αντίστροφά για να απαντήσει σε αυτό. Ποιο είναι σήμερα το μεγαλύτερο αγκάθι; Ότι η κυβέρνηση με τις ενέργειές της επιχειρεί να εξαφανίσει διά της νομιμότητας μικρές επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες. Τις επιβαρύνει με δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες και δυσβάσταχτες εργοδοτικές και ασφαλιστικές εισφορές. Αυτό πρέπει να ανατρέψουμε. Οι μικρές επιχειρήσεις πρέπει να βοηθηθούν ώστε να μεγαλώσουν. Θεσμικά θα πρέπει να τις ενθαρρύνουμε και να τις οδηγήσουμε να συμπράξουν, να συνεταιριστούν, να συγχωνευτούν. Να δώσουμε επίσης μια άλλη χροιά στο τι σημαίνει επιχειρηματικότητα. Να αντιληφθούν οι ίδιοι οι μικροί και οι μεσαίοι ότι έχουν μια κοινωνική ευθύνη, ένα κοινωνικό ρόλο. Αυτό θα τους δώσει και το όραμα να μεγαλώσουν.

– Ποια είναι η θέση σας στο ζήτημα της φορολόγησης των επιχειρήσεων; Πρέπει να υπάρξουν αλλαγές και ποιες;

Η επιβάρυνση των επιχειρήσεων δεν είναι μόνο οι φορολογικοί συντελεστές αλλά και το έμμεσο κόστος το οποίο επιβαρύνει την λειτουργίας τους. Η χώρα μας βρίσκεται στις 5 ακριβότερες χώρες ανάμεσα στα κράτη-μέλη της ΕΕ ως προς τις ασφαλιστικές εισφορές. Αν υπολογιστούν και οι υπόλοιπες εργοδοτικές εισφορές, έχουμε ίσως το υψηλότερο ποσοστό φορολόγησης επιχειρήσεων στην ΕΕ. Η αποκλιμάκωση των εργοδοτικών εισφορών αποτελεί πολιτική που αποβαίνει προς όφελος τόσο των επιχειρήσεων όσο και των ίδιων των εργαζομένων, καθώς δημιουργεί κίνητρα για προσλήψεις. Επιπλέον θα πρέπει να ενθαρρύνουμε τις επιχειρήσεις να παρέχουν επιπλέον αποδοχές στους εργαζομένους, χωρίς αυτές να επιβαρύνονται με ασφαλιστικές εισφορές. εφόσον οι αυξήσεις αυτές απευθύνονται σε μισθούς μεγαλύτερους τουλάχιστον κατά 20% υψηλότερους από τον βασικό μισθό, και για αυξήσεις ή επιβραβεύσεις οι οποίες δεν ξεπερνούν το 20% του τρέχοντος μισθού. Ο αγώνας πρέπει να γίνεται για να υπάρχουν πρωτίστως πραγματικά και επαρκή κέρδη στις ΜμΕ. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να έχουμε μια βάση μεγέθυνση τους.

«Το παραγωγικό μοντέλο της χώρας πρέπει να καθοριστεί από πολιτικές διαχρονικές, ανεξαρτήτως κυβερνητικών αλλαγών»

– Χρειάζονται σήμερα διαρθρωτικές αλλαγές τόσο στην ελληνική οικονομία όσο και στο παραγωγικό μοντέλο της χώρας;

Όσο πιο ανοιχτοί είναι οι θεσμοί μιας οικονομίας, τόσο περισσότερο “ανοίγει το παιχνίδι” και εξασφαλίζονται ίσοι όροι ανταγωνισμού. Αντιθέτως όσο πιο κλειστοί είναι οι θεσμοί και τα κανονιστικά πλαίσια, τόσο αποκλείονται από το παιχνίδι της ανάπτυξης οι περισσότεροι παίκτες έναντι των προνομιούχων λίγων. Το παραγωγικό μοντέλο της χώρας πρέπει να καθοριστεί από πολιτικές διαχρονικές, ανεξαρτήτως κυβερνητικών αλλαγών, από πολιτικές εξωστρεφείς που να ενισχύουν τις εξαγωγικές εταιρείες και από πολιτικές δίκαιες που επιβάλλουν αναλογικά βάρη σε μικρούς, μεσαίους και μεγάλους και καθιερώνουν τον υγιή ανταγωνισμό.

Ανταγωνιστικότητα, αμυντική θωράκιση, δημογραφικό και κλιματική αλλαγή τα βασικά θέματα στην ευρωπαϊκή ατζέντα

– Εφόσον τελικά εκλεγείτε στην Ευρωβουλή, ποια είναι τα πρώτα θέματα που θα αναδείξετε;

Κατά τη γνώμη μου, ένα πολύ κρίσιμο θέμα που θα πρέπει να αναδείξουμε αφορά στην ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης. Πρέπει επιτέλους να σκεφτούμε σαν ευρωπαϊκό έθνος, υιοθετώντας ενιαίες στρατηγικές στις επενδύσεις σε Έρευνα και Ανάπτυξη, στις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες με αναδυόμενες οικονομίες και την ενίσχυση των θεσμών διαφάνειας με απώτερο στόχο τον επί ίσοις όροις ανταγωνισμό των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων. Η ανταγωνιστικότητα έχει προφανώς το βλέμμα στραμμένο στην παγκόσμια αγορά παρά στην ευρωπαϊκή. Πρέπει να σκεφτούμε περισσότερο σαν παραγωγοί και εξαγωγείς παρά σαν καταναλωτές.

Ένα δεύτερο σοβαρό ζήτημα είναι η αμυντική θωράκιση της ΕΕ. Χωρίς άμυνα είμαστε ανυπόληπτοι. Προσωπικά θεωρώ ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να εξετάσουν το θέμα της αμυντικής παραγωγής & έρευνας εντός της Ε.Ε. και την ανάμιξη ευρωπαϊκών καινοτόμων ΜμΕ στην όλη διαδικασία.

Άλλο μείζον ζήτημα είναι το δημογραφικό. Ζούμε σε μια ήπειρο που συνεχώς γερνά και συρρικνώνεται. Η προώθηση πολιτικών στήριξης των νέων οικογενειών, είναι από το μεγαλύτερο υπαρξιακό στοίχημα του ευρωπαϊκού πληθυσμού.

Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα αποτελούν επίσης μόνιμη πηγή προβληματισμού. Ήδη βιώνουμε τον αντίκτυπο, τόσο στο περιβάλλον, όσο και στην υγεία και την οικονομία. Θα πρέπει να πιέσουμε από πλευράς μας την Ε.Ε. να επιταχύνει την υλοποίηση των κλιματικών δεσμεύσεων που έχει αναλάβει.

Με λίγα λόγια πρέπει να ξαναθυμηθούμε τις αρχές που κληρονομήσαμε από την εποχή του Διαφωτισμού, οι οποίες αποτελούν θεμέλιο για την πρόοδο των ευρωπαϊκών κοινωνιών.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΛΑΧΟΣ

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1967. Κατοικεί στην Ανατολική Αττική και είναι Δημότης Διονύσου. Παντρεμένος με τρία παιδιά, εκ των οποίων ο ένας εργάζεται ήδη σε μεγάλη εταιρία της Γερμανίας.

Σήμερα είναι ιδιοκτήτης 3 μικρών επιχειρήσεων και εργοδότης 18 εργαζόμενων. Στα 36 χρόνια επαγγελματικής του δράσης έχει αποκτήσει πλούσια εμπειρία στην διοίκηση και ανάπτυξη επιχειρήσεων και έχει ειδικευτεί, σε θέματα Εμπορικής Ανάπτυξης, στην Σύσταση Συστημάτων Ανακύκλωσης, στην Υπηρεσία Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και στον Εσωτερικό Έλεγχο.

Ως πτυχιούχος Οικονομικών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Αθηνών ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη Διοίκηση των Επιχειρήσεων στο Strathclyde University, στη Σκωτία, ενώ ειδικεύτηκε ως DPO, εκτιμητής κινδύνων κατά ΙSO 31000 και επιθεωρητής για ISO 27001. Είναι μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και πρόσφατα μέλος του Ινστιτούτου Εσωτερικών Ελεγκτών. Παράλληλα είναι Πρόεδρος του Ινστιτούτου Μελετών Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων. Έχει συνεργαστεί επαγγελματικά με Ευρωπαϊκές Επιχειρήσεις αποκτώντας εμπειρία από την συνεργασία σε εμπορικά και θεσμικά έργα.

Η επαγγελματική του δραστηριότητα περιλαμβάνει συνεργασίες με φορείς του Δημοσίου (Δήμοι, Νοσοκομεία) και ιδιωτικές εταιρίες διαφόρων μεγεθών εσωτερικού και εξωτερικού. Έχει πάθος με την ανάπτυξη των Μικρών και Μεσαίων επιχειρήσεων οραματιζόμενος μια νέα γενιά επιχειρηματιών οι οποίοι θα καταφέρουν να ξεφύγουν από τα δεσμά του μικρού μεγέθους και να ανοίξουν νέους δρόμους σε παγκόσμια κλίμακα αποτελώντας μέρος μιας νέας εθνικής ελίτ. Πιστεύει ότι η παγκόσμια αναγνώριση του παρελθόντος μας, πρέπει να αποτελέσει έμπνευση και κίνητρο για το μέλλον μας.

Το ενδιαφέρον του για την πολιτική ζωή της Ελλάδας και της Ευρώπης υπήρχε πάντοτε από μικρό παιδί αλλά η κρίση του 2009-2019 αποτέλεσε την καθοριστική περίοδο της πολιτικής ενηλικίωσης του. Οι προηγούμενες εμπειρίες του ως μέλος της ΠΑΣΠ, του ΠΑΣΟΚ, του ΟΠΕΚ, στο ΔΣ του ΕΒΕΘ, ήρθαν και ολοκλήρωσαν το puzzle της κατανόησης του πολιτικού μας συστήματος. Πιστεύει βαθιά στη δημοκρατία ως το μόνο πολίτευμα το οποίο μπορεί να δώσει ευκαιρίες για ένα καλύτερο μέλλον μέσα από την ουσιαστική της λειτουργία.

Η ουσιαστική όμως δημοκρατία δεν είναι ούτε κεκτημένο ούτε δεδομένο. Είναι ζητούμενο το οποίο πρέπει να διεκδικούμε καθημερινά, εκπληρώνοντας πρώτα τις υποχρεώσεις μας απέναντι στη κοινωνία και μετά αναζητώντας τις διεκδικήσεις μας από αυτήν.

Πηγή: taprosopa,gr